Şaibeli mısralarımın gün doğumunda seni ağırladım.
İçindeki karanlığı dindiremedim.
Oysa yağmur oldum uzaklara giden yüreğine ve gülüşlerine.
Düştükçe gözlerine,
gözlerin düştü tanımadığım uzaklara…
Bi’ ben mi…
Bi’ tek adın kaldı…

Kahvaltı Hikayeleri